Column Ondernamen Amersfoort
De transitie naar alternatieve brandstoffen
MARK POT IS DE VIJFDE GENERATIE BIJ POT VERHUIZINGEN/LOGISTIEK EN SINDS 2016 DIRECTEUR/EIGENAAR VAN HET FAMILIEBEDRIJF. MARK IS ALS ONDERNEMER GEFOCUST OP INNOVATIE EN KWALITEIT EN IS ALTIJD OP ZOEK NAAR VERBINDING.
In het klimaatakkoord van Parijs is afgesproken dat Nederland de huidige CO2-uitstoot moet gehalveerd voor 2030. Zero emissie in de binnensteden in 2025 en low emissie in het buitengebied is een doelstelling in het verlengde daarvan. Diverse grote steden hebben al aangegeven vanaf 2025 alleen zero emissie toe te laten in de binnensteden. Een prachtig streven maar een geweldig moeilijke opgave, met name voor transportbedrijven. En praktische onhaalbaar op dit moment. Ruim achttien procent van de CO2-uitstoot in Nederland komt door het wegverkeer; vrachtwagens zijn hierin de grootste boosdoeners. Op dit moment rijdt minder dan één procent van de vrachtwagens op een alternatieve brandstof. Dit komt niet omdat de transportsector het niet wil maar omdat het niet kan.
‘Wie het (echt) weet mag het zeggen…’
Hoe draaien we dat om, is de grote vraag. Om deze vraag te beantwoorden komen we in het spanningsveld van vrachtwagenleveranciers, de laadinfrastructuur in Nederland, het vermogen om te investeren en de rol van de overheid. Iedereen met een mening lijkt wel een belang te hebben. De afgelopen weken ben ik bij heel veel kennissessies geweest, maar daar word je niet vrolijk van. Waar kunnen we terecht voor objectief advies? In de zoektocht naar antwoorden komen er alleen maar meer vragen omhoog. Los van de keuze naar een brandstof is er ook een financiële kant. De alternatieven zijn op dit moment twee à drie keer duurder dan diesel. Volgens onderzoeksbureau Pantea is de Total Cost of Ownership (TCO) van een elektrische of waterstof vrachtwagen pas in 2028 gelijk aan diesel. Daarom heeft de overheid 94 miljoen euro vrijgemaakt voor de transportsector om de overgang naar alternatieve brandstoffen te stimuleren. In de praktijk betekent dit dat er maar voor duizend vrachtwagens subsidie beschikbaar is terwijl er ruim zesduizend vrachtwagens over “moeten”.
Al met al best ingewikkeld. Veel verschillende belangen, verschillende meningen, maar vooral veel goedbedoelde adviezen. Maar wat is nou echt het beste? Wie het (echt) weet mag het zeggen. Moet het beperkte budget besteedt worden aan diesel (EURO 6), elektrische voertuigen, waterstof of HVO (biobrandstof)? Zowel financieel als praktisch lijkt waterstof de beste optie. Vanaf december 2020 heeft Amersfoort een eigen waterstoftankstation en een dealer (STAM Renault) die een waterstof vrachtwagentje kan leveren en onderhouden. Mijn advies is dan ook, ga voor waterstof! Duitsland en China gaan ons voor en zetten hun geld op waterstof. Waterstof is emissievrij, relatief goedkoper dan elektrisch en met de juiste maatregelen veiliger dan fossiele brandstoffen.
Waterstof heeft de toekomst!
